به گزارش شاهو نیوز ، شامگاه روز شنبه ۱۶ فروردین ۹۹ باقی شفیعی شاعر و فعال فرهنگی پاوه و هورامان در بیمارستان قدس پاوه درگذشت.

باقی شفیعی که بدلیل عارضه مغزی در بخش مراقبتهای ویژه بستری بود، در چند روز گذشته به کما رفت و در شامگاه شنبه ۱۶ فروردین ۹۹ دارفانی را وداع گفت.

“باقی شفیعی” شاعر و مترجم متخلص به «صیاد» به سال ۱۳۲۵ هـ.ش در شهرستان پاوه به دنیا آمد. او به سبب مصائب و مشکلات نتوانست تحصیل کند و همچنان بی‌سواد ماند. اما جان زلال و پاکش همراه با حال و هوای اسطوره‌ای منطقه هورامان با او چنان کرد که شعرهای زیبا و سرشار از تصویر و روایت و حماسه او، همواره تحسین استادان فن را برانگیخته است.

همراهی دختر توانا و تحصیل‌کرده او یعنی «چنور شفیعی» که مقدمه کتاب هم از اوست، لحظه‌های ناب و شاعرانه‌ او را ثبت کرد؛ به‌طوری که ما امروز شاهد این ترجمه و چشم به راه دو مجموعه شعر چاپ نشده از وی باشیم.

ترجمه شفیعی از دیوان باباطاهر، علاوه بر دغدغه‌های همیشگی راه رفتن بر تیغ دو دم که عبارت باشد از ترجمه آزاد شعر و رعایت امانت در معنای الفاظ، سختی مضاعف دیگری هم داشته است که همانا برگردان دوبیتی‌های «بابا» به شعر هجایی کردی بوده است.

مترجم؛ از پرکاربردترین وزن در میان اوزان شعر کردی که ۱۰ هجایی باشد بهره گرفته است؛ وزنی که بیشترین آهنگ‌ها، ملودی‌ها، ترانه‌ها و شعرهای کردی در کالبد آن ریخته شده است.

استفاده از این وزن در نوع خود قابل تقدیر است چرا که مخاطب با این وزن کاملاً آشناست.انتخاب زبان کردی هورامی برای این ترجمه نیز عملی هوشمندانه است، چرا که زبان کردی هورامی نزدیک‌ترین به زبان فارسی است و وجه مشترکات زیادی با پهلوی اشکانی دارد به‌طوری که زیرساخت آن دو را یکی می‌دانند.

چند نمونه از اشعار را همراه با ترجمه مرور می‌کنیم:گر دستم رسد بر چرخ گردوناز او پرسم که این چون است و آن چونیکی را داده‌ای صد گونه نعمتیکی را قرص جو آلوده در خون

ترجمه:

ئه ده سم وه چه رخ گه‌ردون بیاوامه په‌رسام چیشه‌ن بانه و دو هه‌وابه یه کی دانت نعمه‌ت فراوانیه‌ک نانی یه وین وه هوناو ساوا———–

به گورستان گذر کردم کم و بیشبدیدم حال دولتمند و درویشنه درویشی به خاکی بی‌کفن ماندنه دولتمند برد از یک کفن بیش

ترجمه:

را گوزه‌ررام کوت شاری خاموشاندیم یویو گلکوی شاه و ده‌رویشاننه ده‌رویش جه خاک بی‌که‌فه‌‌ن مه نه ننه دوله مه ندی زیاته رپوشان